haute couture

niczym niewyróżniający się wieczór. piszę, siedzę na fejsie, oglądam serial i próbuję zagonić dziecko do łazienki (oczywiście wszystko naraz, bo podzielność uwagi wyssałam z mlekiem matki). godzina wpół do dziesiątej. i nagle odzywa się na czacie kolega aktor...

k.: słuchaj alineum, coś ci powiem. wyglądam dziś naprawdę stylowo:) chcesz iść na piwo? haute couture?

ja: hahaha, ale ja jestem w piżamie.

k.: ja przeciwnie. krawat, biała koszula.

ja: coś się tak wystroił??

k.: naszła mnie chęć na mały performens. na pewno nie wskoczysz w małą czarną i buty z ćwiekami? dalej, szybko się wyszykujesz:)

ja: cholerka, chętnie bym na drinka, ale wiesz, jaka jest sytuacja. ja w piżamie, dziecię kwili.

odłóżmy ten performens do wakacji;)

k: uniżony sługa żegna zatem i udaje się w samotną podróż pod krawatem. żegna się zatem i udaje:)

no i ewidentnie przegiął z tym "szybko się wyszykujesz";) ach ci artyści!